Uf de Insel Kreta gits vil Sunne, vil Esel und au vil Mandelböim.

Di griechische Puure pflücked die Mandle, fülled si i Seck – beladed iri Esel demit und riitet dänn i d› Stadt uf de Märit, um sie det goge z’verchaufe.

Ame Tag hät de Dimitri, en alte, aber no rüschtige Maa sin Esel vors Huus gfüehrt, um en da z’bepacke.

Da gaht d’Türe uf und sin chline Enkel Joannidis chunnt use. «Wotsch mit mer i d› Stadt cho?» fröged de Dimitri sin Enkel – «N-Nei, han kei Lust» hät er zur Antwort gä.

Nöd lang drufabe isch de Enkel aber stolz uf em Esel gsässe und sin Grossvater hät

en der Stadt zuegfüehrt.

Nach eme Wiili chömeds am Huus vo de Desdemona verbi und die rüeft ganz entsetzt:

» Was fallt dir chline Chnirps ii, uf em Esel zriite und din alte Grossvater muess näbedher laufe».

De Enkel hät de Grossvater aaglueget, isch abem Esel gstige und hät em Grossvater de Platz uf em Esel überlaa.

Ihr chönd eui tänke, dass es nöd lang so blibe isch.

Wo die beide am Cafeteion verbichömid, det wo d› Manne under de Platane ire griechischi Kafi schlürfed und morgelang palavered, rüeft de Alexios us irer Rundi:   «He Dimitri, was fallt dir ii, uf em Esel zsitze und de chli Joannidis eleige vor dir her laufe zlaa.»

Gschwind händs de Joannidis ufeglupft und so sinds jetz z› zweite uf em Esel de Stadt zue gritte.

Wies dänn gäge Mittag bim Stadttor aachömed, gseht ä Märtfrau dä schwärbepackti Esel mit zwei Lüüt uf sim Rugge und rüeft entsetzt: » Wie chame nume sis Tier, en alte Esel, derewäg schinde und no z› Zweite drufhocke. Stiiged sofort ab!»

Die beide sind abgstige, händ de Esel i d› Mitti vom Märit gfüehrt, händ em d› Säck abgnoh und die Mandle – und de Esel – verchauft.

Und wer weiss, vilicht sinds dänn mit em Bus heigfahre.

­­­­­­­­­­­————————

Allen Leuten recht getan ist eine Kunst, die Niemand kann        

und die Moral von der Geschicht?

Bleib› gelassen und zentriert gegenüber den Meinungen und Urteilen Anderer

und mach das, was du von deinem Innern her als richtig empfindest .